عدم تقارن اطلاعاتی در سرمایه‌گذاری خطرپذیر: تأملی در چارچوب عقد شرکت و مضاربه

یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در فرایند سرمایه‌گذاری خطرپذیر، انعقاد قرارداد میان سرمایه‌گذار خطرپذیر و شرکت کارآفرین است. علت این امر نیز در ماهیت غیرقابل پیش‌بینی بودن آینده همکاری و غیرملموس بودن دارایی‌های کارآفرین و عدم تقارن اطلاعاتی نزد طرفین می‌باشد و باعث شده است راهکارهای پیش‌گیرانه، انگیزشی و کنترلی گوناگونی در تدوین مفاد قرارداد به‌کار گرفته شود تا چالش‌های آتی به حداقل رسانده شود. از میان عقدهای اسلامی، دو عقد شرکت و مضاربه بیشترین شباهت را با تعامل سرمایه‌گذار خطرپذیر و کارآفرین دارند. انعقاد قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر اسلامی با توجه به نوع عقدی که پایه و اساس آن قرار می‌گیرد، آثار گوناگونی بر تعامل‌های کارآفرین و سرمایه‌گذار دارد.  بررسی آثارپیش‌گفته به منظور تعیین نوع قرارداد اسلامی و بررسی راهکارهای یادشده از دید این‌دو عقد، هدف مقاله پیش رو است. مطالعه پیش رو نشان می‌دهد انعقاد قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر اسلامی بصورت عقد شرکت از بُعد امکان فسخ قرارداد، ضمانت مال شرکت در صورت زیان‌دهی و مدت‌دار بودن قراداد، بهتر می‌تواند با بروز مسئله کارگزاری مقابله کند.